U staat nog volop in het leven, of bent misschien al wel bezig met afscheid nemen. Nadenken over uw uitvaart kan altijd en is waardevol voor uw nabestaanden.
Nadat uw dierbare is overleden, kunt u contact met ons opnemen. Wij zullen zo snel mogelijk met u afspreken om de uitvaart te regelen.
Daar is dan de dag van de uitvaart. Een dag waarop u wordt geleefd. Wij zorgen ervoor dat u terug kunt kijken op een mooi afscheid.
Rouwverwerking is erg belangrijk. Een aantal weken na de uitvaart bellen wij u om te vragen hoe het gaat en of wij nog iets voor u kunnen betekenen.
U staat nog volop in het leven, of bent misschien al wel bezig met afscheid nemen. Nadenken over uw uitvaart kan altijd en is waardevol voor uw nabestaanden.
Nadat uw dierbare is overleden, kunt u contact met ons opnemen. Wij zullen zo snel mogelijk met u afspreken om de uitvaart te regelen.
Daar is dan de dag van de uitvaart. Een dag waarop u wordt geleefd. Wij zorgen ervoor dat u terug kunt kijken op een mooi afscheid.
Rouwverwerking is erg belangrijk. Een aantal weken na de uitvaart bellen wij u om te vragen hoe het gaat en of wij nog iets voor u kunnen betekenen.
Wie zijn wij
Een zin die vaak gezegd wordt bij belangrijke gebeurtenissen in iemands leven. Vooral na een bruiloft of na een geboorte van een kind is dit een veel gehoorde zin. Waarom dan niet (in positieve zin) bij een uitvaart? Het is immers een dag die niet over kan en maar één keer wordt gedaan. Deze dag ga je niet vergeten, maar laat het dan vooral een dag zijn, waarop je terug kunt kijken met een (kleine) glimlach. Een dag waarin je jouw dierbare een afscheid hebt gegeven waarin echt naar voren kwam wie hij of zij was. Een dag om nooit te vergeten.
Remco: Mijn moeder was 45 en mijn vader heeft de 33 nooit gehaald. Helaas heb ik mijn vader ook nooit gekend. Een dierbare verliezen is voor iedereen anders, maar heeft mij in dit geval gevormd tot wie ik ben. De uitvaart van mijn moeder had een dag moeten zijn om nooit te vergeten. Ik was nog vrij jong en de dag ging als een waas langs mij heen, maar als ik er aan terug denk, zie ik ook de bijzondere momenten van de uitvaart. De bloemen voor op de kist die wij met z'n allen aan tafel hebben gemaakt. Of de enorme rijen mensen die langs de route van de kerk naar de begraafplaats stonden. Na het overlijden van mijn moeder en haar uitvaart, wist ik dat ik ook dit vak in wilde. Een afscheid heeft vaak flinke impact op de nabestaanden en moet in mijn ogen dan ook zo mooi mogelijk gedaan worden. Mensen vragen wel eens; kan ik wel een foto maken? In dat geval zeg ik altijd: doen! Een foto is een tastbare herinnering aan de dag zelf. Hij hoeft niet als grote foto in de woonkamer te komen hangen (als je dit wel wil, ook vooral doen!), maar beter mee verlegen, dan om verlegen. De mogelijkheid om terug te kijken is er dan altijd. Het is niet voor niets dat uitvaarten tegenwoordig steeds vaker worden opgenomen of er zelfs een uitvaartfotograaf is.
Wij vinden het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn. Dit is iets wat wij dan ook willen uitdragen tijdens een uitvaart of de voorbespreking hiervan. Niets is te gek en geen enkele vraag is dom. Zoals wij van jullie vragen om jezelf te zijn, zullen wij dit ook zijn. Niet perse strak in het pak bijvoorbeeld. In gesprekken is er altijd tijd en ruimte voor emotie, maar ook voor een lach, het ophalen van mooie herinneringen en humor.
Wij zijn Remco en Lisette, en samen met onze twee dochters van 5 en 3 jaar in Bornerbroek. Na 7 jaar verbouwen in Hengelo, hebben we besloten het gewoon nog een keer te doen, maar dan in Bornerbroek. Ook dit pand verbouwen wij voornamelijk zelf en maken wij het huis zoals wij het hebben willen. Waar Remco druk bezig is met het daadwerkelijke verbouwen, zorgt Lisette voor de catering en een opgeruimde en schone werkomgeving. Daarnaast weet Lisette inmiddels ook best wat van de bouw en draait zij haar handen niet om om ook het een en ander te pakken.
Voordat Remco in de bouw begon, is hij altijd uitvaartleider geweest bij verschillende uitvaartondernemers. Zo heeft Lisette hem ook leren kennen; strak in het pak. Haar eerste gedachte was dan ook: "waar val ik nu weer op? Iemand die in de uitvaart werkt? Met tatoeages?" Zo niet haar "ding", dacht ze... De passie voor het vak sloeg over op en van het een kwam het ander.
Wij zijn wie wij zijn, en willen ook graag dat de mensen waar wij langs komen dat zijn. Wij komen in de periode rondom de uitvaart veel bij jullie langs en er wordt vaak veel gedeeld. Het is dan belangrijk dat er een klik is en dat jullie je vrij voelen om jezelf te kunnen zijn. Samen gaan we kijken naar de mogelijkheden en wensen voor de uitvaart, want van deze dag is er maar één. Laat dit dan ook een dag om nooit te vergeten zijn.
Toen ik nog werkte in de techniek, heb ik al meerdere malen gesolliciteerd als uitvaartleider bij verschillende organisaties. Ik wist immers allang dat dit was wat ik wilde. Hier kreeg ik echter nauwelijks reactie op. Hierdoor besloot ik om de opleiding te gaan doen. Na de opleiding begon ik wederom met solliciteren. Toen kreeg ik wel reacties, maar deze gingen voornamelijk over hoe jong ik was en dat ik te weinig levenservaring had. "kom over een x aantal jaar maar terug, als je meer levenservaring hebt en minder jong bent". Zo zie je maar, achter een jong gezicht, schuilt soms meer dan dat je kunt bedenken: die levenservaring, die had ik namelijk al meer dan genoeg. Ik moest maar beginnen als verzorger, om daar de ervaring op te doen. Uiteraard heb ik mij niet laten kennen en heb ik als verzorger, maar uiteindelijk ook uitvaartleider, veel ervaring opgedaan in het vak. O ja, en er zijn tien extra levenservaringsjaren bij gekomen...
Tatoeages vertellen een verhaal
De tatoeages horen bij mij. Tatoeages maken mij tot wie ik ben en vertellen mijn hele levensverhaal. Zo zijn de belangrijkste mensen in mijn leven, al dan niet symbolisch, getatoeëerd op mijn lijf. Symbolen, woorden, namen, realistisch, old school. Mijn lijf is mijn canvas, en daar ben ik trots op. In mijn ogen vertellen alle tatoeages een verhaal, of er nou een bijzondere gedachte achter zit of ze gewoon zijn gezet omdat ze mooi zijn.
De bouw
Naast het verbouwen van mijn eigen huis, verbouw ik ook huizen van anderen. Dit doe ik als zelfstandige. Je kunt het mij niet gek genoeg vragen of ik doe het. Lukt het niet meteen, leer ik het of schakel ik een ander in om het voor te doen en het mij te leren. Alleen het dak op gaan; dat laat ik graag over aan een ander.
Naast mijn ontzettend werk als pleegzorgbegeleider, ondersteun ik Remco in de uitvaart daar waar het kan. Zoals gezegd is namelijk de passie op mij overgeslagen en steek ik hier graag tijd in. Tijdens de uitvaart en het regelen hiervan, ben ik voornamelijk bezig achter de schermen. Het regelen van een kaart bijvoorbeeld of het maken van het condoleance register. Waar vragen zijn of een luisterend oor nodig is, ben ik er ook. Soms even ventileren bij een "onbekende" kan juist erg fijn zijn. Na de uitvaart ben ik er ook, heb je nog vragen of heb je behoefte aan rouwverwerking? Ik kom graag bij je langs om eens mee te denken.